De prijs van een kind door Kristina McMorris

de prijs van een kindBij het lezen van de titel voelde ik al de verontwaardiging opborrelen: De prijs van een kind. Wie verkoopt er nou zijn kinderen? Maar als je er dieper over nadenkt, besef je de zwaarte van een keus die een moeder moet maken. Kan ik mijn kind geven wat hij nodig heeft of krijgt hij een beter leven bij iemand anders? Is een kind altijd beter af bij zijn moeder? Armoede en honger kunnen mensen wanhopig maken.

Het verhaal speelt zich af tijdens de crisis in de jaren dertig en dat wordt met veel details goed neergezet. Het was alsof ik naar een film zat te kijken over een nieuwsredactie vol sigarettenrook en het geluid van typemachines, journalisten onder druk om een goed artikel in te leveren en de deadlines te halen. Journalist Ellis Reed is in ieder geval blij dat hij een baan bij de krant heeft. Op een dag maakt hij onbedoeld een foto die grote gevolgen gaat hebben.

Op de redactie werkt ook alleenstaande moeder Lilly. Zij is onder de indruk van de foto van een moeder en twee kinderen met een bordje ‘te koop’ erbij en brengt deze onder de aandacht van haar baas. Dan blijkt de foto die Ellis heeft gemaakt verpest te zijn. Hij heeft geen tweede foto van het moment en besluit een nieuwe foto in scéne te zetten. “Het begon met een foto.”

Zowel Ellis als Lilly worden als realistische personen neergezet. Ze hebben hun eigen motivatie om dingen te doen of na te laten. Ze groeien steeds dichter naar elkaar toe, maar hebben ook hun redenen om afstand te houden. Ze proberen goede keuzes te maken in een harde wereld. Daarnaast kon ik goed meeleven met de familie die de kinderen had gekocht. Verder kan ik daar niet teveel over zeggen zonder iets te verklappen.

Voor mij las het vooral als een verhaal dat verteld wordt. Het raakte me niet tot in het diepst van mijn hart. Historische details als de auto die aangeslingerd moet worden en het soms wel, soms niet doet, vond ik leuke toevoegingen en die maakten het verhaal voor mij levend. De spanning wordt langzaam opgebouwd, maar dendert daarna als een trein van een heuvel. De keuzes op het eind zijn misschien niet helemaal ethisch, maar het is wel het einde waar je op hoopt. Al met al een levendig verhaal over keuzes en persoonlijke waarden in een moeilijke tijd.

De prijs van een kind werd in september 2023 uitgegeven door KokBoekencentrum. Het verhaal is geïnspireerd op een daadwerkelijke foto waarop kinderen te koop werden aangeboden. De Engelse titel is Sold on a Monday. Het is het eerste boek dat van haar vertaald is naar het Nederlands.

Ik zie je bij de vuurtoren van Courtney Walsh

ik zie je bij de vuurtorenHet lijkt wel of Courtney Walsh steeds beter wordt. In het begin was ik niet erg fan, maar dit boek heeft alles goedgemaakt. In het tweede deel over het eiland Nantucket gaat het over Louisa en Cody. Ze groeien samen op en zijn toevallig op dezelfde dag jarig. Ze spreken af om als ze dertig worden elkaar bij de vuurtoren te ontmoeten, maar een noodlottig ongeval drijft hun gezinnen uit elkaar. De gebeurtenis zorgt er ook voor dat ze allebei met schuldgevoelens worstelen. Louisa is op het eiland blijven wonen, maar Cody is vertrokken, totdat hij gestationeerd wordt op het eiland en niet om Louisa heen kan.

Het boek begint gelijk goed met wat actie waardoor de twee elkaar weer ontmoeten. Levendige dialogen laten zien hoe ingewikkeld de verhouding tussen hen is.
Er gebeurt telkens iets wat de spanningsboog goed gespannen houdt, een inzamelingsactie, zeilwedstrijd en een afscheidsfeestje zorgen ervoor dat het een boeiend verhaal blijft. Maar eigenlijk draait het vooral om de ontwikkeling van de relatie tussen de hoofdpersonen en het verwerken van het ongeluk. Het vergeven van een ander is pas de eerste stap. Vergeven van jezelf is moeilijker. En kan er dan verzoening zijn? Ik miste wel een beetje de rol van het geloof hierbij. De spanning naar het eind wordt goed opgebouwd en zorgde ervoor dat ik het boek met een tevreden gevoel dichtdeed.

Ik zie je bij de vuurtoren van Courtney Walsh is het tweede deel in de serie Terug naar het eiland. Eerder verscheen Neem me met je mee. De Engelse titel is Is it any wonder. Ik vond het leuk dat ze dit boek opdraagt aan haar lezers. Eerder verscheen onder andere de serie over Harbor Pointe en Als je me nu zou zien.

Kun je niet wachten om deze fijne feelgood ook te lezen, bestel hem meteen via mij bij bol.com of ga naar de christelijke boekwinkel.

De erfenis van Hollythorne House door Sarah Ladd

de erfenis van Hollythorne houseWanneer Charlottes man overlijdt, keert ze met haar zoontje Henry terug naar haar ouderlijk huis. Haar zwager laat bewakers meegaan naar het afgelegen landgoed. Een van hen kent ze van vroeger. Anthony voelt nog steeds veel voor Charlotte en doet er alles aan om haar te beschermen. Een taak die ineens ernstiger wordt als blijkt dat haar overleden man bij een duistere zaak betrokken was. Dat geeft het verhaal een spannende wending.

Charlotte heeft al veel meegemaakt in de afgelopen jaren. Daar wordt verder niet dieper op ingegaan. Het is moeilijk voor haar om te bepalen wie ze nu kan vertrouwen, maar ze gedraagt zich kranig en neemt de verantwoordelijkheid voor het landgoed op zich. Haar karakter is goed ontwikkeld en je kan makkelijk sympathie opbrengen voor de vastberaden jonge moeder. Ook Anthony heeft een mooi uitgewerkte achtergrond en komt sympathiek over. Hun hernieuwde relatie zorgt voor een flinke dosis romantiek.

De erfenis van Hollythorne house is een levendig en warm verhaal waarin de liefde overwint. Zoals gewend van Sarah Ladd wordt de sfeer van bijvoorbeeld de mistige heidevelden van Yorkshire (Engeland) heel beeldend beschreven. De schrijfster heeft oog voor de kleinste details, waardoor de lezer het verhaal tot leven ziet komen. Voor mij is die schrijfstijl de kracht van het boek en de reden dat Sarah Ladd een van mijn favoriete schrijfsters is. Het is jammer wanneer het soepel lezende verhaal tot een einde komt, want ik zou graag over de wereld die de auteur heeft geschapen willen blijven doorlezen.

Natuurlijk is het een redelijk voorspelbaar eind, maar dat neemt niet weg dat de ontwikkelingen en uitdagingen om bij de goede afloop te komen boeiend genoeg zijn om de aandacht van de lezer vast te houden. De cover geeft het gevoel van deze historische feelgoodroman goed weer: romantiek en spanning rondom een Engels landhuis. De erfenis van Hollythorne house was door de fijne sfeerbeschrijvingen en details een genot om te lezen.

De erfenis van Hollythorne House werd in augustus 2023 uitgegeven door KokBoekencentrum. De Engelse titel is In the shelter of Hollythorne House. Sarah Ladd schreef eerder onder andere De brief van Briarton Park, Een vreemdeling op Wyndcliff Hall en Te gast op Lanwyn Manor.

Wil je deze historische roman uit de Regency periode ook lezen? Wacht niet langer en bestel hem hier via mij bij bol.com of ga naar de christelijke boekwinkel.

De droom van de koopmansvrouw door Lorri Dudley

de droom van de koopmansvrouwIn het Londen van 1814 moet de jonge Charlotte Etheridge op zoek naar een geschikte echtgenoot. Het is de tijd van rangen, standen en etiquette. Door een stom ongelukje moet ze ineens trouwen met Nathaniel Winthrop. Voordat ze het weet zit Lottie op een schip dat haar over de oceaan naar een onbekend leven op het eiland St. Kitts brengt.

Op het schip krijgt ze te maken met zeeziekte en piraten, maar ze slaat zich er moedig doorheen. Ook als ze aankomen op het tropische St. Christopher’s Island in de Cariben past ze zich snel aan. Het was leuk om te lezen hoe het opstandige kind Lottie zich onder het juk van haar bemoeizuchtige moeder ontworstelt om te ontdekken wie ze zelf is: een gelovige, zelfstandige vrouw des huizes. Met haar eigenzinnige karakter en haar onschuldige hart weet ze iedereen voor zich in te nemen, zelfs mij.

Ook de ontwikkelingen in haar huwelijk zijn niet makkelijk, omdat Nathan gelooft dat er een vloek op hem rust. De kracht van negatieve gedachten kan sterk zijn, maar Lottie blijft volhardend geloven dat God overwint. Romantiek is er in ruime mate, maar het is een beetje teveel gezwijmel naar mijn zin. In het begin gebeurt er niet zo heel veel. Het verhaal blijft een beetje hangen en er wordt veel herhaald. Er zit een verschil tussen het opbouwen van spanning en langdradig om de hete brij heen draaien. Op het eind komt daar ineens verandering in en wordt het nog spannend. Dat maakt veel goed, want uiteindelijk sla ik het boek met een positief gevoel dicht.

De droom van de koopmansvrouw is het vervolg op Het geheim van de hertog. Het volgende deel is ook al verschenen en heet De Ring van de Suikerbaron. De serie is uitgegeven door KoKBoekencentrum. In het Engels zijn nog meer delen, wellicht dat die ook nog vertaald zullen worden. De Engelse titel van De droom van de koopmansvrouw is The Merchants Yield.

Het vergeten lied door Amanda Wen

Het vergeten liedIn Het vergeten lied krijgen zowel Lauren Anderson als oma Rosie hun eigen verhaal. In het eerste deel werden zij al geïntroduceerd en Laurens broer Garrett en zijn vrouw Sloane komen dan ook in dit boek zijdelings weer terug.

Foodblogger Lauren heeft haar leven net goed op orde als ze haar voormalige liefde Carter opnieuw tegen het lijf loopt. Hoewel er jaren tussen zit is er nog steeds die vonk tussen hen en ondanks dat ze veranderd zijn, lijken ze toch weer tegen dezelfde fouten aan te lopen. Carter brengt het weerbericht op tv en hij was precies zoals ik me een Amerikaanse meteoroloog voorstel, een beetje ijdel. “De studio had een keuken met zulke glimmende pannen dat Carter erin kon zien of zijn haar goed zat.” De locatie van hun eerste ontmoeting is humoristisch. Maar Carter is allesbehalve oppervlakkig. Zijn angst voor verslaving gaat diep, zo diep dat hij zelfs zijn grote liefde wil opgeven.

Ondertussen gaat het ook over de oma van Lauren, die steeds meer in haar eigen wereld verdwijnt, totdat een herinnering haar overstuur maakt. Ineens spreekt ze over Ephraïm, een naam die Lauren en haar broer Garrett nooit eerder gehoord hebben. De hoofdstukken vanuit oma geschreven hadden van mij niet gehoeven. Niet dat het slecht was, maar hoe kun je in het hoofd van iemand met dementie kijken? Met de oma Rosie gaan we terug naar de jaren vijftig. Hier snijdt de schrijfster een moeilijk onderwerp aan. Rosie wordt verliefd op de gekleurde jongeman. Dit thema is met veel tederheid en voorzichtigheid beschreven en geeft een goed tijdsbeeld.

Beide tijdlijnen willen ons laten geloven dat er een liefde is die voorbestemd is. Het is een verhaal dat aangeeft dat verslavingen niet het laatste woord hebben. De schrijfstijl van Amanda Wen is heel prettig om te lezen. Het is luchtig met een vleugje humor, maar net zo goed serieus en diepgaand. Het verhaal is duidelijk opgebouwd en blijft boeiend tot het einde. Het geloof komt er helder in naar voren zonder dat het prekerig overkomt. Het vergeten lied is ontroerend, emotioneel en boven alles hoopvol.

Het vergeten lied is in augustus 2023 uitgegeven door KokBoekencentrum. Het is het vervolg op Een schitterend plan. De Engelste titel is The songs that could have been.
Wil je deze hartverwarmende feelgood roman ook lezen? Bestel hem hier bij mij via bol.com of ga naar de plaatselijke boekwinkel.

De schreeuw van de hemel door Charles Martin

de schreeuw van de hemelMoorden, martelingen en misbruik. Dit is geen boek voor tere zieltjes. In de strijd om onschuldige kinderen te bevrijden van perverselingen komen Bones en Murphy Shepherd tegenover hun ergste vijand te staan. De kwaadaardige broer van Bones heeft een imperium opgezet dat vrijwel onverslaanbaar is. Dan wordt Bones ontvoerd en moet Murphy alles wat hij van de meester geleerd heeft aanwenden en tot het uiterste gaan om hem te vinden.

Ik heb weinig enthousiaste reacties gehoord over deze trilogie van Charles Martin. Maar dit was het laatste deel en ik was toch wel benieuwd wat er nog zou gebeuren. In dit deel lezen we over de achtergrond van Bones. De gebeurtenissen zijn veelal over-de-top en onwaarschijnlijk. De fantasie van de schrijver is in overdrive gezet. Het is te extreem. De mannen draaien hun hand er niet voor om om iemand neer te knallen. Natuurlijk het zijn de slechteriken, maar het zijn toch mensen en hoever gaat onze verantwoordelijkheid om het recht in eigen hand te nemen. De mannen proberen het goede te doen. Ze willen de wereld een beetje beter maken, een mooi streven, maar ze doen dat vooral uit eigen kracht. Ik merk weinig van Gods leiding of plan hierbij.

Het verhaal leest alsof het aan de lezer persoonlijk wordt verteld. “Dat is het enige wat ik je kan vertellen.” Informatie wordt vaak achteraf gedeeld en ingevuld. Er klopt een voor de lezer onbekende vrouw aan en dan blijkt dat ze haar al in de gaten hielden en wisten dat ze onderweg was. “We hadden erop gezinspeeld wanneer ze hier haar opwachting zou maken.” De superhelden proberen altijd twee stappen vooruit te denken.

En toch wil ik verder lezen, want het is spannend, je zit op het puntje van je stoel en je wilt weten hoe het afloopt. Er zit echter ook een zachtheid in. Het was heel mooi om te lezen hoe Murphy’s ogen opengaan voor de onbaatzuchtige liefde van Bones. Hun hart verzacht als het gaat om de mensen van wie ze houden. Ze willen beschermen om wie ze geven. Maar soms moet je er negenennegentig achterlaten om die ene te vinden. De schreeuw van de hemel is een boek vol actie voor de liefhebbers van programma’s als Hunted en Jachtseizoen en harde films met bijvoorbeeld Bruce Willis.

De schreeuw van de hemel verscheen in juni 2023 bij Uitgeverij KokBoekencentrum. Het is het derde deel over Murphy Shepherd. Deel 1 in de serie was Waar de wereld in de oceaan valt. Deel 2 was Een weg door vuur en water. De Engelse titel is The record keeper. Charles Martin schreef eerder onder andere Twaalf jaar hoop, Hemelwater en Ver van huis.

Om eerlijk te zijn door Tammy L. Gray

om eerlijk te zijnDit boek was er bijna niet gekomen, maar wat ben ik blij dat de schrijfster toch heeft doorgezet. Mijn hart zit vol emoties na het omslaan van de laatste bladzijdes. Ik houd van een verhaal waar de hoofdpersoon twee liefdes heeft en je niet weet met wie ze zal eindigen. Ik heb genoten van de diepgang en de groei in het leven van January met haar bijzondere talent.

De 29-jarige Jan is gedumpt en gaat tijdelijk bij haar tante wonen om te herstellen van haar gebroken hart. Ondanks dat ze niet geloofd, krijgt ze een baan bij de kerk van haar tante. Die originele invalshoek maakt het een verfrissende feelgood. Haar vooroordelen over christenen blijken niet te kloppen en ze vindt al snel haar weg in de kerk door de warme contacten. Zo zeer zelfs dat ze zonder meer verliefd wordt op de onschuldige, knappe muzikant die haar het gevoel geeft dat ze geliefd is. Maar eigenlijk is het leven dat ze nu leidt, gebaseerd op een leugen. Ondertussen ontwikkelt er nog een onverwachte relatie met de tuinman van haar tante, die een heel eigen verdriet met zich meedraagt.

Tammy L. Gray heeft een speelse manier van schrijven die me meteen aansprak. Het verhaal is goed opgebouwd en was sprankelend, liefdevol en warm. ‘Om eerlijk te zijn’ heeft me geraakt en steekt met kop en schouders uit boven andere feelgood romans. In 2021 won Tammy L. Gray de Carol Award voor dit eerste deel. In de serie Geloof, hoop en liefde zijn nog twee boeken geschreven die hopelijk nog vertaald worden. ‘Om eerlijk te zijn’ werd in augustus 2023 uitgegeven door KokBoekencentrum onder het label Feelgood met een hart. De Engelse titel is Love and a little white lie.

Wil je deze feelgood roman ook lezen? Bestel Om eerlijk te zijn hier via mij bij bol.com of koop hem bij de plaatselijke boekwinkel.

De Hemel op Aarde conferentie door Kees Postma

De hemel op aarde conferentieNa mijn positieve ervaring met zijn debuut De Retraite had ik hoge verwachtingen van het nieuwe boek van Kees Postma en hij stelde absoluut niet teleur.
Een doodgewone dominee wordt gevraagd als hoofdspreker op de Hemel op Aarde conferentie, voor doorgewinterde christenen beter bekend onder een andere naam. Dat roept niet zulke christelijke gedachten op, die misschien stiekem ook in het hart van andere voorgangers leven. Gevoelens die hij eerlijk deelt in zijn dagboek en haarscherp, maar met veel humor worden blootgelegd. Ze worden niet veroordeeld, maar erkend om daarna mee te kunnen afrekenen.
Realistische tegenhanger van de dominee is zijn vrouw Moniek. Zij spiegelt hem en houdt hem met beide benen op de grond. Ook heeft hij een soort bevriende coach, Marcel. Beiden vinden dat hij over lijden moet spreken, een onpopulair onderwerp waar de dominee niet op zit te wachten.

Maar dan gebeurt er iets in het dorp wat hem verandert. Een ontroerend moment waarop de hemel de aarde raakt, maar tegelijk is het een gebeurtenis waar geloof botst met realiteit, pijn met heelheid, verlangen met berusting. Een serieuze noot in dit vermakelijke verhaal. Want dan blijkt de gebrokenheid van de schepping en wordt er richting gegeven in hoe we om mogen gaan met lijden en ziekte, iets waar we allemaal mee te maken krijgen. Heel gedurfd om dit serieuze thema een plek te geven in dit verhaal.

Hoewel het boek draait om de zelfreflectie van de dominee met zijn zelfverzekerdheid en onzekerheden, zitten er voor de aandachtige lezer belangrijke geloofslessen in. Geniet verder vooral van het op de hak nemen van alle christelijke gewoonten en gebruiken. Het uitvergroten van onze christelijke tradities werkt hilarisch, maar bevat zeker een kern van waarheid. Zo moest ik hartelijk lachen om de nieuwsbrief waarin vooral de positieve hoogtepunten genoemd worden, waardoor je eigen geloofsleven ineens weinig waard lijkt en de moeite om Gods stem te verstaan terwijl het niet duidelijker had kunnen zijn.

Eén nadeel: het boek is te dun. Graag had ik meer rustig gekabbel tussen de grappen door gelezen. De Hemel op Aarde conferentie is een dagboek vol herkenning, vaak borrelt er een lach op en daarna krijg je ineens een brok in je keel. Kees Postma heeft een uniek talent om zijn verbeeldingskracht te gebruiken om op humoristische wijze zijn eigen ervaringen te delen. Zijn humor werkt heerlijk relativerend en daarvan zouden we wel meer kunnen gebruiken in de christelijke wereld. In een kort interview met hem legt hij uit: “Met humor raak je soms eerder de juiste plek dan met een geheven vingertje.” Ook zegt hij: “De hemel raakt niet altijd de aarde en soms zijn er meer vragen dan antwoorden. In dit boek wordt duidelijk dat niet alles maakbaar is, maar dat er toch Iemand is die het script van ons leven schrijft. Ook al moet je dat soms tussen de regels doorlezen.”

De Hemel op Aarde conferentie is augustus 2023 verschenen bij KokBoekencentrum en is het vervolg op De Retraite. Het kan zelfstandig gelezen worden, maar ik raad toch aan om ze op volgorde te lezen. Naast schrijver is Kees Postma voorganger in de Vrije Baptisten Gemeente Burgum in Friesland. Zijn droom is om zich te gaan inzetten als kerkplanter in Nederland, samen met de organisatie European Christian Mission. Bij bestelling van het boek De Hemel op Aarde conferentie via http://www.keespostma.com gaat een deel van de opbrengst naar deze missie.

Het verhaal dat ons verbindt door Susie Finkbeiner

het verhaal dat ons verbindtHet verhaal dat ons verbindt is heel teder, warm en liefdevol geschreven door Susie Finkbeiner. “Ik hou van u, tante Betty. Ik hou ook van jou, Hugo. Mijn hart smolt. En dat kwam niet door de hitte van die avond.”

Betty is jong weduwe geworden en mist haar man verschrikkelijk. Ze hebben veel van elkaar gehouden. Norman was bakker in een familiebedrijf. Het is fijn om te lezen dat de familieleden zo’n warme band met elkaar hebben en er voor elkaar zijn wanneer dat nodig is.

Betty staat ook klaar voor haar zus als zij na jaren met haar zoontje op de stoep staat. Clara is net als hun moeder geestelijk ziek en de geschiedenis lijkt zich te herhalen. Ze moet naar een instelling en de zorg voor de jonge Hugo komt op de kinderloze Betty neer. Hier zien we haar veerkrachtig, want ondanks haar verdriet maakt ze plaats voor haar onbekende neefje met een donkere huidskleur. Hugo doet mijn hart smelten. Een beleefd vijfjarig jongetje met verlatingsangst. Door zijn wilde neefjes en de liefdevolle zorg van Betty raakt hij zijn bedeesdheid kwijt en leert hij steeds meer onbevangen te genieten.

Aan de hand van terugblikken die op een natuurlijke manier in de tekst verwerkt zijn, ontvouwt zich het levensverhaal van Betty met het verlies van haar moeder, haar ontmoeting met Norman en andere herinneringen. Het is een goede balans tussen leed en hoop, tussen verdriet en liefde. Het geloof is een vanzelfsprekende basis in het leven van Betty.

Het verhaal kabbelt kalmpjes en geeft een goed tijdsbeeld van het rustige leven in de jaren zestig, waar het roken van sigaretten nog normaal was, een elpee opgezet wordt om te beluisteren en een picknick aan het meer een hoogtepunt is. Op de achtergrond is er ook het wereldnieuws, zoals president Kennedy die in Berlijn zegt dat hij ‘ein Berliner’ is en de toespraak van Martin Luther King die een droom heeft. Betty leeft erg beschermd en is misschien zelfs wat wereldvreemd. Haar leven bestaat uit haar familie. Ze kijkt bijna nooit televisie, maar wanneer de wereld haar leven binnenkomt is dat geen goed nieuws. Ze verbaast zich over discriminatie en is geschokt door de dood van de president.


Liever vertelt ze zelf verhalen, korte verhaaltjes met een kern van waarheid en een boodschap. De verhalen zorgen ervoor dat Hugo weet bij wie hij hoort, dat hij gerustgesteld wordt of dat hij weet hoe hij moet reageren als iets zich in het echte leven voordoet. Ik heb genoten van de wisselwerking tussen Betty en Hugo als ze hun fantasie de vrije loop lieten.

Het verhaal dat ons verbindt is een boek over verlies, veerkracht en verbinding.

Het boek is verschenen in april 2021 bij Uitgeverij KokBoekencentrum. De Engelse titel is Stories that bind us. Van Susie Finkbeiner verscheen ook En verlos ons van het stof, Het spoor naar huis, Zo hoog als de hemel en Hoop is een kleine vogel.

Wil je Het verhaal dat ons verbindt ook lezen, dan kun je hem hier via mij bij bol.com bestellen of koop hem bij de plaatselijke boekwinkel.

Bloesempad door Irene Hannon

bloesempad 1In deze roman van Irene Hannon maken we kennis met Ashley die een historisch landgoed nieuw leven in blaast. Het bedrijf Greenscape van buurman Jonathan mag de omliggende tuin verzorgen, maar de ex-veteraan zelf verbergt zich liever.

Iedere keer ben ik weer onder de indruk van de eerste zin waarmee deze schrijfster haar boeken begint. “Misschien was het toch niet zo’n goed idee geweest om een zogenaamd ‘spookhuis’ te kopen.” Na de spannende openingsscene heeft het verhaal meteen mijn aandacht te pakken. Met een schijnbaar gemak ontvouwt er een liefdesverhaal à la Beauty and the Beast. Hannon is gevoelig voor de onzekerheid over wat het betekent om te leven met een schrikaanjagend uiterlijk en de moeilijkheid om achter het masker te zien en de binnenkant te waarderen. Daar wordt niet makkelijk overheen geschreven. Zo fijn dat de bewoners van Hope Harbor daar op liefdevolle manier in van betekenis zijn. Met wijsheden die schijnbaar over iets anders gaan worden er lessen meegegeven. Zo zijn de ongrijpbare tacobakker Charley en de vriendschappelijk kibbelende geestelijken weer van de partij.

Hoofdpersonage Ashley bleef voor mij wat nietszeggend. Ze heeft net een relatie achter de rug, maar haar hart lijkt niet erg gebroken. Ze verhuist zonder enige moeite naar een ander deel van het land, had ze geen vrienden? Haar moeder is het niet met haar project eens, maar ze is zelfstandig genoeg om haar eigen weg te gaan. Ashley lijkt niet erg in verbinding te staan met anderen, maar… dankzij haar komen twee kluizenaars weer middenin het leven te staan. Daarnaast voelde ik weinig emoties rond het verleden van de ex-veteraan. Het ging meer om het heden. Verder ontbrak er naar mijn mening een beduidende tweede verhaallijn. Het gaat zijdelings over de oude dame Rose, maar haar verleden wordt eveneens niet erg uitgediept. Wel wordt er geheimzinnig over haar gedaan en komen er nog wat verrassingen naar boven.

Nog steeds ben ik enthousiast over deze serie waarin je even heerlijk kunt wegdromen en alles uiteindelijk goed komt. Al met al is het weer een fijne feelgood met voldoende diepgang in de serie Hope Harbor, maar het is niet het deel dat het langst bij me zal blijven hangen.

Bloesempad is deel 9 in de serie over het kustplaatsje Hope Harbor. Het begon met Cranberryzomer en het achtste deel heette Strandjuweel. Bloesempad verscheen in juni 2023 bij Uitgeverij KokBoekencentrum onder het label Feelgood met een hart.

Kun je niet wachten om deze fijne feelgood ook te lezen? Bestel hem dan hier via mij bij bol.com of ga naar de christelijke boekwinkel.